Deze keer een blogpost over een ander onderwerp dan online. Iets persoonlijks dat ik graag met jullie deel.
Volgens mij hebben mensen nog wel eens de neiging om te weinig te genieten. Doordat ze zich druk maken om wat er is gebeurd of zich zorgen maken over wat er nog gaat komen. “Leven in het nu” klinkt voor mij veel te filosofisch, het gaat mij vooral om het positief beleven en realiseren van wat je nú meemaakt. Genieten van vandaag en niet bekommeren over gisteren of morgen.
Onderstaande tekst komt uit “Onthaasten” en beschrijft in een mooie metafoor hoe je ondanks verleden of toekomstige zorgen, toch nú kunt genieten! Overigens werd het boek mij hierna iets te zweverig en ik heb het dan ook niet eens uitgelezen. Dit fragment vind ik wel heel waardevol:
Er bestaat een bekend verhaal over een boeddhistische monnik die werd achtervolgd door een uitgehongerde tijger. Hij klom omlaag langs een steile rotswand om, eenmaal hangend aan een zware tak boven een rotsplateau, te ontdekken dat die plek werd ingenomen door een andere, net zo hongerige tijger. Vlak naast de tak bevond zich een aardbeistruikje waaraan slechts één aardbei prijkte, die de monnik vervolgens plukte. Hij rook eraan, voelde eraan, beet erop… en dacht bij zichzelf: Wat heerlijk!
Wanneer we ons bewust zijn van het heden, we het heden ervaren, dan drijven we mee op de stroom van de tijd. Het jachtige verleden en de druk van de toekomst zoals belichaamd door die twee tijgers uit het bovenstaande verhaal, zijn niet belangrijk. Alleen het heden, het nu volgende moment, telt.
Kleine gebeurtenissen, zoals mooie muziek op de radio tijdens een lange autorit of een zonnestraal in je gezicht als je in een drukke stad loopt, kunnen al aardbeimomenten zijn. Deze aardbeimomenten herkennen zorgt al voor een bepaalde voldoening. Iedere keer als we een aardbeimoment beleven, benoemen we dat ook. Het kunnen herkennen (soms moet je er even letterlijk voor stilstaan) van aardbeimomenten én er zorgeloos van genieten, helpt mij en mijn omgeving en dat gun ik iedereen.